Łódzka archikatedra pw. św. Stanisława Kostki (ul. ks. Ignacego Skorupki 9  /dzielnica Łódź Górna). Zbudowana została w formie trójnawowej bazyliki, wzorowana jest na katedrach francuskich. Została wybudowana w latach 1901 –1912. Witraże wykonano w  Saksonii, a charakterystyczną jasnożółtą cegłę sprowadzono z Górnego Śląska. Główny ołtarz jest darem Juliusza Heinzla, a  ołtarz  św. Stanisława Kostki ufundowali robotnicy zakładów Geyera. Przed katedrą znajduje się Pomnik Jana  Pawła II,  odsłonięty 4 czerwca 2000 r. Ojciec Święty w pozie błogosławiącego pielgrzyma stąpa po trzech granitowych blokach symbolizujących wejście w trzecie tysiąclecie chrześcijaństwa.  Do parafii należy również cmentarz katolicki w kompleksie starych cmentarzy przy ul. Ogrodowej.

Kościół  ewangelicki pw. Św. Mateusza (ul. Piotrkowska 283). Powstał jako trzecia świątynia ewangelicka w Łodzi, w latach 1906 – 1928 (starania o jego budowę rozpoczęły się już w roku 1901, a w trakcie budowy działania wojenne  1914 r. wstrzymały budowę na wiele lat). Plany świątyni przygotował Johanes Wende, a prace budowlane powierzono firmie Wende i Klause. Nawiązuje stylem do sztuki romańskiej. Ma 80 – metrową wieżę i kwadratową nawę główną . Na bocznych ścianach znajdują się ogromne rozety  (okna  z bogatą kamieniarką i witrażami). Wnętrze ma kształt krzyża greckiego. Kościół wyposażony został w organy pochodzące z czeskiej firmy Braci Rieger, które słyną z doskonałego brzmienia, a kościół z doskonałej akustyki. Często odbywają się w nim koncerty muzyczne. Do parafii należy również cmentarz ewangelicki w kompleksie starych cmentarzy przy ul. Ogrodowej, z bardzo znaną kaplicą Scheiblera.

Cerkiew pw. św. Aleksandra Newskiego (w centrum miasta, u zbiegu ulic Narutowaicza i Kilińskiego/dzielnica Łódź Śródmieście). Lokalizacja świątyni nie była przypadkowa, wybrano miejsce bardzo widoczne. Niegdyś tamtędy  wędrowali  wszyscy przybywający do „ziemi obiecanej”. Cerkiew wybudowano w latach 1880-1884 według projektu Hilarego Majewskiego. Budowę sfinansowali  najwięksi łódzcy fabrykanci, między innymi - Karol Scheibler, Juliusz Heinzel, Izrael Poznański. Świątynia została wzniesiona w stylu rosyjsko-bizantyjskim na planie krzyża greckiego. Główna część budynku została przykryta kopułą. Wnętrze jest bogato zdobione  polichromiami i mozaikami. Ikonostas wykonano w Petersburgu według projektu Hilarego Majewskiego. Specjaliści doszukują się  nawiązań w architekturze do kościoła św. Sergiusza i Bakchusa w Konstantynopolu oraz bazyliki świętego Witalisa w Rawennie. Cerkiew należy do społeczności prawosławnej w Łodzi. Do parafii należy również cmentarz prawosławny w kompleksie starych cmentarzy przy ul. Ogrodowej.

Cmentarz żydowski (nekropolia przy ul. Brackiej/dzielnica Łódź Bałuty) powstał w 1884 roku według planu Adolfa Zeligsona. Cmentarz, zgodnie z planem, podzielony jest na część wschodnią – gospodarczą i zachodnią – grzebalną. Kilkakrotnie był powiększany, a w latach 1922-1923 wokół całego terenu stanął mur, w którym były trzy bramy. Aktualnie  cmentarz  zajmuje blisko 40  ha. Na ogół podaje się, że są tu groby 180 tys. osób, ale liczba ta wydaje się nieco zawyżona. W skład nekropolii wchodzi: główna brama wejściowa, dom przedpogrzebowy, brama wewnętrzna, nagrobki w kształcie macew z bardzo ciekawą symboliką,  ohele  oraz  mauzolea łódzkich przemysłowców. Warto odwiedzić również pole choleryczne gdzie grzebano zmarłych w wyniku epidemii w 1894 r. i pole gettowe z czasów II wojny światowej. Budynek mieszkalny, mykwa i synagoga zostały rozebrane tuż po wojnie. W sąsiedztwie domu przedpogrzebowego, w 1956 r. postawiony został pomnik ku czci ofiar wojny. Cmentarz żydowski jest jednym z najpiękniejszych zabytków miasta. Należy do ulubionych tematów fotograficznych i filmowych. Jest miejscem chętnie odwiedzanym i podziwianym. Cmentarz żydowski należy do Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Łodzi.